britse gastvrijheid

Een amerikaanse tourist besluit om die dag niet met de hele meute de tour te doen door Londen maar lekker zelf de stad te gaan ontdekken. Zo gezegd zo gedaan hij bezoekt de bekende plaatsen en af en toe stopt hij even bij een pub om een lekkere engelse pint tot zich te nemen. Na een paar uur loopt hij door een sjieke wijk met hoge gebouwen, geen pubs geen winkels maar dus ook geen publiek urinoir. Na die pinten bier is hij wel toe aan wat afwateren. Hij ziet dan plots een klein steegje met twee hoge gebouwen en pas op 5 meter de eerste ramen. Hij besluit dat dat de plek moet zijn en ritst zijn gulp open. Nog voordat de sluizen opengaan wordt hij op zijn schouders getikt door een onvervalste bobby. Meneer u kunt dat eenvoudig weg niet maken om hier uit uw buik te huilen, egt de bobby. De amerikaan verklaart met een van pijn vertrokken gezicht dat hij echt heel nodig moet en dat er geen publieke urinoir zijn. "jawel hoor" zegt de bobby " volgt u mij maar" Ze lopen door twee straten een ander klein steegje in daar opent de bobby een deur. " daar kan je je gang gaan" zegt de bobby. De amerikaan stapt door de deur en ziet de mooiste tuin die hij ooit in zijn leven heeft gezien. Egaal gemaaid gras, gestoken borders, prachtige bloembedden en mooie groene naaldbomen. Verderop een waterpartij met marmeren beelden. Hij kijkt om zich heen en geniet van de pracht en de praal. Hij denkt bij zichzelf dit kan toch niet de bedoeling zijn maar hij heeft nou eenmaal de zegen van de bobby dus ritst hij zijn gulp open en klatert naar hartelust een een pint of 4 door de hele tuin. Eenmaal klaar keert hij terug naar de steeg en ziet daar de bobby weer staan. Hij bedankt hem en vraagt of dat Britse gastvrijheid is. "Nee" zegt de bobby " DAT IS DE FRANSE AMBASSADE!"